Nie lubię Burtona. Dla mnie gość się skończył na Batman Returns (choć przyznaję, mam spore braki w znajomości jego filmografii) i nawet nie chodzi o to że nic z tego co kręci mi się nie podoba. Marsjanie byli ok, Sleepy Hollow na jednorazowy seans też w porządku, Big Fish oglądało się nieźle; tyle że jakoś do jego filmów nie mam ochoty wracać, ba, nie mam nawet ochoty ich próbować oglądać. Charliego nie przetrwałem, Panna młoda po mnie spłynęła, do Sweeney Todda nawet nie pochodziłem, jak widzę coś takiego:

johnny Depp
Helena Bonham-Carter

Music by: Danny Elfman
Directed by: Tim Burton


zbiera mi się na rzyganie.
Alicji nawet nie miałem zamiaru oglądać, szczególnie że słyszałem głownie opinie mieszające film z błotem. W końcu zdarzyło się, że dołączono DVD z filmem do jakiejś gazetki, którą żona kupiła, więc pewnego wieczora z braku lepszego pomysłu spróbowaliśmy dać Alicji szansę. Pierwsze 15 minut, spoko, ogląda się przyjemnie, Alicja wpada do dziury, ok, zaczyna się robić schizowato, nie szkodzi, fajny, senny klimat, wizualnie interesująco, scena z żabami świetna, kot - rewelacja, myślę sobie - nie jest tak źle, chyba za wcześnie film skreśliłem. Jedziemy dalej, pojawia się Depp, trochę za bardzo słyszę Jacka Sparrowa, no ale nic to, kilka minut później zaczynam się trochę nudzić, historia zaczyna mi stopniowo coraz bardziej wisieć i powiewać, a tu dopiero połowa filmu... Kiedy do końca zostaje jeszcze 20 minut żona już śpi, nie budzę jej bo nie ma ku temu sensownego powodu. Coś tam walczą, ożywia mnie na chwilę głos Christophera Lee, film się kończy, wzruszam ramionami. Jednak bez niespodzianki.

3/10. No, niech będzie 4. Za kota.