Rok 1975. Po śmierci rodziców Ana (Ana Torrent) i jej dwie siostry są wychowywane przez ciotkę Paulinę i nieco zgorzkniałą, lecz czułą służącą Rosę. Wewnętrzny świat snów, wspomnień i fantazji małej Any tworzy jej własną wersję rzeczywistości, podporządkowaną regułom dziecięcej wyobraźni.
Za każdym razem, gdy Ana otwiera lodówę, a scen takich w filmie jest trzy, kamera robi zbliżenie na kurze łapki na talerzu. czy ktoś próbował te sceny interpretować?
Dla kruków, bo tylko oni najpełniej docenią ten film. Mistrzowski obraz duszy dziecka, podkreślony śliczną piosenką. Obraz wciąż aktualny. Polecam
polski plakat do tego filmu, to po prostu cudo! Wspaniale oddaje klimat filmu, a zarazem jest
przepiekny
Dziś w moim oknie świeci słońce, a serce
smuci się gdy oglądam miasto,
ponieważ odchodzisz.
Jak każdej nocy obudziłam się myśląc o tobie
i patrzyłam jak mijają godziny na zegarze
ponieważ odchodzisz.
Wszystkie obietnice miłości odejdą razem z tobą.
Zapomnisz mnie, zapomnisz mnie.
Na peronie będę dziś płakać...